"Λίγοι μόνον άνθρωποι απεχθάνονται εξ ίσου όλες τις δικτατορίες. Για τους περισσότερους υπάρχουν "καλοί" και "κακοί" δικτάτορες. Ο Πινοσέτ είναι ο "κακός" δικτάτορας. Ο Κάστρο είναι ο "καλός" δικτάτορας και τα εγκλήματα του τα δικαιολογούν ακόμα και οι αντίπαλοί του........ Τον κατέκρινε ποτέ κανείς για τους χιλιάδες Κουβανές που φυλακίσθηκαν, βασανίσθηκαν και δολοφονήθηκαν ή για τους 1.500.000 Κουβανούς που αναγκάσθηκαν να εξοριστούν; Τόλμησε ποτέ κανείς να αναφέρει ότι εδώ και τέσσερις δεκαετίες στην Κούβα δε ξέρουν τι θα πεί ελεύθερες εκλογές, πλουραλισμός, ελευθερία έκφρασης και άσκησης κριτικής ή ελεύθερη μετακίνηση και ελεύθερη σκέψη και ότι επί πλέον ο Κουβανικός λαός, λόγω της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής που άσκησε η Καστρική δικτατορία, πεθαίνει κυριολεκτικά από την πείνα με άμεση συνέπεια τη μετατροπή του νησιού σε παράδεισο πορνείας για τους τουρίστες;
Μάριο Βάργκας Λιόσα
Η Κούβα, λυπάται να το λέει κανείς, έχει γίνει η Αλβανία της Λατινικής Αμερικής..... Αλλά λίγοι ξένοι το γνωρίζουν αυτό. Η πολιτική κόλαση είναι στρωμένη με την άγνοια των ξένων..... Πόσοι πέθαναν διασχίζοντας τα στενά της Φλόριδας; Πόσοι πέθαναν προσπαθώντας να δραπετεύσουν από το νησί; Πόσοι εκτελέστηκαν; Πόσοι πέθαναν στις φυλακές και τα στρατόπεδα συνγκέντρωσης, τα κατασκευασμένα ειδικά για ομοφυλόφιλους, αναγνωρίσιμα από το αναρτημένο στις εισόδους τους σύνθημα: "Η εργασία θα σας κάνει άνδρες"; Κανείς δεν ξέρει, αλλά αυτός που σίγουρα θα ξέρει είναι ο Κάστρο... Ενώ περιμένουμε με αδημονία να διαβάσουμε την πρώτη σελίδα του εικοστού πρώτου αιώνα, οφείλουμε να επιστρέψουμε στην τελευταία σελίδα του εικοστού για να κλείσουμε το κεφάλαιο της ιστορίας του - αν θέλουμε να ανοίξουμε ένα καινούριο κεφάλαιο στην ανθρώπινη ιστορία. Ένα κεφάλαιο που ίσως δεν μας υπόσχεται την κατάκτηση του επίγειου παραδείσου ή της χιλιετίας. αλλά τουλάχιστον μας διαβεβαιώνει πως θα αφήσουμε επιτέλους πίσω μας το σκοτάδι και τον εφιάλτη: την ενσάρκωση του εφιάλτη στο πρόσωπο του Λένιν, του Στάλιν, του Χίτλερ, του Φράνκο, του Μάο και φυσικά στο πρόσωπο του Φιντέλ Κάστρο. Θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τους προφήτες μιας μελλοντικής ευτυχίας που το μόνο που προσφέρουν είναι φτώχεια, αθλιότητα και θάνατο. Το χειρότερο θάνατο: το θάνατο που μας χαρίζει τη ζωή για να μας μετατρέψει σε ισοβίτες κατάδικους. Πρέπει να σταματήσουμε αυτούς τους Μεσσίες της αθλιότητας και να βάλουμε ένα τέλος. Αλλά....θα το κάνουμε;
Γκουϊγέρμο Καμπρέρα Ινφάντε
